''Hoşçakal Şaban ağabey!"

Hoşçakal; Şaban ağabey.
Ailemden biri gördüm seni.
Gün oldu saatlerce konuştuk.
Gün oldu deplasmanlarda sabahladık.
Antalya'da beraber sevindik, beraber ağladık.
Seni hep sevdim ve saydım ben.
Okuyanlar bilir.
Her seferinde bunu yazdım çizdim.
Başından sonuna, her yazım da, her konuşmam da,
elimden geldiğince yanında olmaya çalıştım.
En kötü zamanlarda bile; hakkında tek kelime yazmadım.
Hayatımda ilk defa; bir gazeteci olarak, hep Teknik Direktörün tarafı oldum.
Bunu sadece bugün değil, her zaman yazdım.
Çünkü sana hep inandım.
Vizyonuna, ufkuna, hayata bakışına.
Dün de öyleydi.
Bugün de öyle.
Yarın da böyle olacak.
Şık olmadı;konduramadım bu şekilde bu ayrılışı.
Vedalar hayata dairdir.
Merhabalar gibi, ayrılıklar da vardır.
Ama böyle değil.Bu şekilde değil.
Bu hiç etik olmadı.Doğru da olmadı.Yakışmadı.
Bir gün; bir yerde, yollarımız yine kesişecek.
Üstümde çok emeğin var.
Teşekkürler Şaban Ağabey.