Saldım çayıra Mevla’m kayıra!

Sakarya’nın ilk ve en çok takip edilen haber sitesinde sizlerle buluşmanın heyecanını  tarif edemem.

29 yıllık meslek hayatımın bana kattığı birikim, öngörü ve hayattan aldığım derslerle  gündeme dair görüş ve gündem yaratan konularla sizlerle olacağım.

Kovit-19 denilen  musibet bir salgın ile hayatta kalma mücadelesi vermeye çalıştığımız şu günlerde, 3 ay uyguladığımız kısıtlı yaşamımıza, normalleşme süreci denilen bir zaman dilimi eklendi. Dünya’ya örnek olan bir mücadele uyguladık diye böbürlendiğimiz sağlık sistemimiz, ne yazık ki ülke ekonomi altında ezilip, normalleşme süreci ile tepetaklak edildi.

21 Mayıs’ta binin altına düşen günlük vaka sayısı, 12 Haziran itibari ile yeniden tırmanışa geçti. Vaka sayısını sıfırlamadan normalleşme sürecine girmemiz, toplumda sanki ‘virüs bitti, herşey  normale döndü’ algısı yarattı.

Toplu taşımalarda sosyal mesafe ortadan kalktı. Hatta ayakta yolcu alımları başladı. Kimi zaman doz o kadar aşıldı ki, balık istifi ağız ağıza yolculuklar felaketin, yani virüste ikinci dalganın ilk davetlisi oldu.

Maskesiz toplu taşımaya binmek yasakmış!

Yerim yasağınızı.

Ağız ağıza insanları bindirdikten sonra, maske ne kadar koruyucu olacak acaba?

Ardından AVM’leri, kafeteryaları, lokantaları, kuaför salonlarını, güzellik merkezlerini, spor salonlarını açtınız. Sosyal medyaya düşen görüntüler karşısında feleğim şaştı.

Sürü halinde yönetilmeye alıştırdığınız toplumu, kurdun kol gezdiği çayıra salıp, herkesten kendini korumasını  beklemek, kurda kuzuyu teslim etmek değil de nedir?

Hafta sonu 3 aydır sokağa burunlarını bile çıkarmaya izin vermediğiniz  çocukları, aralarında hiçbir sosyal mesafe olmadan, hatta maske dahi taktırmadan küçücük sınıflara doldurup, LGS sınav yaptınız.

Niyetiniz sürü aşılaması yöntemi ile herkesi enfekte edip, kalan sağlar bizimdir mantığı ile bağışıklık kazandırmaksa, bunu da yanlış yaptınız.

Sürü bağışıklığı kazandırmanın da bir sistemi vardır. İnsanları risk guruplarına göre ayırarak bunu yaparsınız. Ben bilim insanı değilim, ama görüyorum ki bizim bilim kurulumuzda yer alan değerli hocalarımızda bazen bilim insanları mı diye bizleri düşündürmüyor değil.

Bu çocuklar arasında hiç mi kalp hastası, solunum hastası, diyabet hastası, bağışıklık sistemi zayıf ilaç kullanan yoktu.

Risk grubunda olan çocukları, hiçbir tedbir almadan aralarında belki de kovit-19 virüsü taşıyan çocuklarla aynı sınıfa soktunuz. Aynı havayı soluttunuz. Bu çocukların canının hiç mi kıymeti yoktu.

Madem bu sınavı yapıyorsunuz, sınıflara 20 öğrenci yerine 10 öğrenci koyup, en azından sosyal mesafeyi korusaydınız? Aralarında tek bir sıra boşluk bırakmadan maskesiz sınava almak hangi vicdanın eseri.

Her sınıfa 10 öğrenci koyacak okulunuz mu yoktu? Yada okulunuz vardı da, her sınıfın başına koyacağınız gözetmen parası mı devletimize ağır geldi. Gözetmene vereceğiniz para bir çocuğun hayatından daha mı değerliydi?

Ya anne babalar!

Siz hangi mantıkla 3 ay gözünüz gibi koruyup, kolladığınız çocuğunuzu bu sınava kendi elleriniz ile götürüp, korumasız bir ortama çocuğunuzu bırakıp, gönül rahatlığı ile sınavdan çıkmasını beklediniz.  Bu sınava girmek mecburi de değildi de üstelik.

Çocuklarınızı hırslarınızın kurbanı etmeseydiniz keşke.

Bıraksaydınız bahtına hangi lise çıkarsa orada okusaydı. Bu çocuğunuzun hayatından daha önemli olmazdı sanırım. ‘Benim çocuğum şu anadolu lisesini kazandı’ diye böbürlenmek, çocuğunuzun hayatıyla kumar oynama riskine girmeye değer miydi?

Belki çocuğunuz sağlıklıydı, sınavda virüsü kaptı ama bağışıklığı kuvvetli olduğu için bunu hissetmedi bile. Bu çocuk sizinle birlikte eve döndü. Dolayısı ile oradan aldığı virüsü eve taşıdı. Size bulaştırdı, evinizde hele ki birde yaşlı anne, babanız varsa. Bunun vebalini nasıl taşıyacaksınız?

Keşkeler için ne yazık ki artık çok geç..

Bu hafta sonu   YKS yani Yükseköğretim Kurumu Sınavı yapılacak. Halk deyimi ile üniversiteye giriş sınavı. LGS’ de (Liseyi Giriş Sınavı) yaşadığımız ‘saldım çayıra Mevla’m kayıra’ vakasının ikincisini yaşayacağız.

Yarın keşke dememek için lütfen tedbirlerimiz en üst seviyede alalım. Hem devlet olarak, hem millet olarak.  LGS’de yaşanılanlardan ders alalım, ders çıkartalım. Sosyal mesafeyi koruyan bir sınav sistemi ile çocuklarımızı sınava alalım. Sınav giriş ve çıkışlarında LGS’de gördüğümüz maç çıkışı görüntüleri tekrar yaşamayalım.

Buradan ailelere de seslenmek istiyorum.

Bu tedbirler yoksa çocuğunuzu sınava göndermeyin. Bu yıl zaten hepimiz için kayıp bir yıl. Bırakın çocuğunuz içinde kayıp bir yıl olsun. Seneye daha iyi hazırlanıp, sağlıklı bir ortamda, hayati tehlike endişesi taşımadan, sizlere taşıtmadan girsin. Çocuklarımızın bizim en değerli varlıklarımız. Değerlerimize sahip çıkalım.